สัตว์เลี้ยงทุกตัวของคุณสมควรได้รับการรักษาที่ถูกต้องและรวมถึงการระวังโรคที่อาจเป็นอันตรายต่อนกน้อยของคุณ เพื่อป้องกันโรคคุณต้องใช้เวลาเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับพวกมันและให้อาหารและรักษาสัตว์เลี้ยงให้ดี แม้จะใช้รถอย่างถูกต้อง แต่ก็ไม่รับประกันว่าโรคจะไม่เกิดขึ้น

ขั้นแรกคุณต้องสามารถแยกแยะนกขมิ้นที่มีสุขภาพดีออกจากนกที่เป็นโรคได้

นกขมิ้นที่มีสุขภาพดี

• เป็นอุปกรณ์เคลื่อนที่และคล่องตัว
• มีขนที่เงางามและเกาะติดกับร่างกาย
• ขออาหารสำหรับตัวเอง
• จับเมล็ดอย่างรวดเร็วจากนั้นปอกเปลือกและกินมัน
• มีตาสว่างและหัวตรง
• ร้องเพลงที่ชัดเจนและยาวนาน
• มีท้องสีชมพูและมีเนื้อหน้าอก
• ผลิตอุจจาระที่มีสองสี: สีขาวด้านล่างและสีดำด้านบน

นกขมิ้นที่ป่วย

• ไม่คล่องตัวมาก
• เป็นเรื่องน่าเศร้า.
• มีส่วนหัวลดลงและต่ำกว่าปีก
• มีขนฟูและปีกที่ผ่อนคลาย
• ไม่ขยับมาก
• ไม่กินอาหาร
• อาจนอนใกล้ชามอาหาร
• มีปัญหาในการกินเมล็ดพืช
• มีผิวหน้าท้องบางและโปร่งแสง
• ผลิตอุจจาระเปียกบาง ๆ ที่ไม่ใช่สองสี

โรคนกขมิ้นมีสามประเภท

1. โรคติดต่อ
2. ปรสิต
3. โดยธรรมชาติ

1. โรคติดต่อ

อหิวาตกโรค

เป็นโรคที่อันตรายที่สุดและแพร่กระจายมากที่สุดสามารถติดต่อกับอาหารเสื้อผ้ารองเท้าและอื่น ๆ แบคทีเรียทำให้เกิดโรค สัญญาณ: นกขมิ้นสูญเสียความอยากอาหารกระหายน้ำคลายปีกและหางมีอาการท้องร่วงและอุจจาระมีกลิ่นเหม็นมาก โรคนี้กินเวลาไม่นานอาจเป็นเวลาสองถึงสี่วันจากนั้นนกขมิ้นก็ตาย หากคุณมีนกเพิ่มขึ้นคุณควรหลังจากวินิจฉัยสิ่งนี้แล้วให้แยกสัตว์ที่มีสุขภาพดีออกจากนกที่เป็นโรคและนกที่ตายแล้วคุณควรเทปูนขาวลงบนกรงรังและสิ่งอื่น ๆ และฝังลึกลงไปใต้ดินและควรฆ่าเชื้อและทำความสะอาดห้องอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามอหิวาตกโรคไม่จำเป็นต้องเป็นอันตรายถึงชีวิตเสมอไปหากเป็นนานกว่านั้นคุณควรเอาไม้ออกจากกรงและใส่ทรายร้อนไว้ที่นั่นเพื่อให้นกขมิ้นนอนทับได้ ป้อนโจ๊กข้าวโอ๊ตให้เขาและให้เขาดื่มชาคาโมมายล์แทนน้ำ การรักษาอหิวาตกโรคด้วยซัลโปนาไมด์ที่เจือจางในน้ำอาจเป็นทางเลือกหนึ่งและคุณสามารถใช้คลอแรมเพนิคอลได้เช่นกัน โรคนี้จะสิ้นสุดลงหากนกขมิ้นไม่ตายและถ้าเขายังมีชีวิตอยู่สองหรือสามสัปดาห์หลังจากมีอาการครั้งแรก

คอตีบ

หลังจากติดเชื้อไวรัสนกขมิ้นจะเหนื่อยเคลื่อนไหวได้ไม่ดีไม่กินอาหารและน้ำหนักลดลง จะงอยปากของเขามักจะเปิดหายใจหนักและกลืน อุจจาระมีสีเหลืองและเหลว การรักษา: มีโรค 2 ชนิดคือโรคคอตีบที่ผิวหนังซึ่งเป็นโรคฝีดังนั้นคุณควรรักษาสะเก็ด 2-3 ครั้งต่อวันด้วยกลิเซอรีนและไขมันหมูและหลังจากที่พวกมันอ่อนตัวลงด้วยทิงเจอร์ไอโอดีน โรคคอตีบที่ทำร้ายอวัยวะภายในจะรักษายากกว่าเล็กน้อยที่นั่นคุณควรใช้มีดเอาสครับสีเหลืองที่ปากแล้วเกลี่ยไอโอดีนและกลิเซอรีนให้ทั่วด้วยสำลีก้อน นอกจากนี้หากคุณมีนกหลายตัวในกรงหรือห้องให้แยกรูปแบบที่ดีต่อสุขภาพและฆ่าเชื้อในห้อง

วัณโรค

ไม่ใช่โรคทั่วไป แต่มักแพร่กระจายไปกับอุจจาระ ขนจะไม่เงางามอีกต่อไปนกขมิ้นลดน้ำหนักและข้อต่อบวม ถึงตาย แต่กินเวลานานมาก - สองถึงแปดเดือน เป็นการดีที่สุดที่จะทำลายคนที่เป็นโรคแม้ว่าจะเป็นการมอบหมายที่ยากลำบากทางอารมณ์ก็ตาม…

โรคระบาด

คล้ายกับอหิวาตกโรค 3-5 วันหลังจากการหดตัวโรคจะมองเห็นได้และนกขมิ้นจะตายหลังจาก 2-4 หรือ 6-8 วัน นกง่วงนอนหายใจแรงคลายปีกและเดินเงอะงะมาก ตาของเขาปิดและเขาเป็นครึ่งหนึ่ง เป็นการดีที่สุดที่จะทำลายกรงที่เป็นโรคและฆ่าเชื้อ แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะหายดีหากคุณฉีดวัคซีนด้วยวัคซีนที่ตายแล้ว แต่คุณต้องระวัง ยังสามารถกลับมามีสุขภาพที่ดีได้อีกครั้งหากคุณแยกมันออกและปฏิบัติอย่างถูกต้อง

2. ปรสิต

เหานกขมิ้น (เหาหมัด)

นกขมิ้นที่โดนเหาจะเงียบไปทั้งวัน แต่จะออกหากินในตอนกลางคืนและกระโดดได้มาก หากคุณสาดแสงใส่กรงในตอนกลางดึกคุณจะสามารถเห็นเหาเหล่านี้เดินไปมารอบ ๆ กรงได้อย่างอิสระนอกจากนี้คุณยังสามารถมองหาพวกมันได้หากคุณคลุมกรงด้วยพรมสีขาวและพวกมันจะเดินไปบนกรง การป้องกันเหาควรเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเจ้าของนกขมิ้นทุกคน พวกมันไม่เป็นอันตรายและทำลายได้ยากมากเมื่อปรากฏตัว เมื่อพบเห็นให้รีบฆ่าเชื้อทันทีและทาด้วยขี้เถ้าไม้ง่ายๆ นอกจากนี้ควรนำนกคีรีบูนออกจากกรงและสถานที่เหล่านั้นให้สะอาดและกรงที่โดนเหาควรจมลงในน้ำเดือดพร้อมโซดาเล็กน้อย Etiol จะมีประโยชน์เมื่อเช็ดกรง:คุณสามารถละลายเอทิออลช้อนชาลงในน้ำไม่กี่ลิตร - ส่วนผสมต้องไม่เข้มข้นเพราะอาจเป็นอันตรายต่อนกขมิ้นได้ กรงที่ผ่านการฆ่าเชื้อเหล่านี้สามารถทิ้งไว้ให้แห้งสักสองสามวันและหลังจากนั้นนกคีรีบูนจะกลับไปหาพวกมันได้ ควรเปลี่ยนแท่งไม้

3. โรคอินทรีย์

ท้องร่วง

มีสาเหตุมาจากผักผลไม้และเมล็ดพืชเน่าเสียจำนวนมาก นกขมิ้นตัวสั่นนั่งบนท่อนไม้อาเจียนและถ้าท้องเสียอย่างแรงเขาอาจเสียชีวิตด้วยอาการกระตุกและคลื่นไส้ การรักษา: ก่อนอื่นแยกนกคีรีบูนที่แข็งแรงและเป็นโรคออกจากกันและฆ่าเชื้อในกรง ให้กาแฟดำแทนน้ำ นอกจากนี้ให้เมล็ดงาดำพร้อมกับเมล็ดพืชอื่น ๆ ที่ดีต่อสุขภาพ อย่าให้ผักผลไม้หรือไข่ ถ้ายังไม่ได้ผลให้ให้ออโรมินไมน์และเทรามินีนที่ละลายในน้ำ 0.5 - 1,0% หรือผสมกับอาหารอ่อน ๆ เป็นเวลา 1-3 วัน

โรคอ้วน

นี่เป็นผลมาจากอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ นกคีรีบูนดังกล่าวมีชั้นไขมันสีเหลืองและไม่มีความสุขเงอะงะและเงียบ ย้ายไปไว้ในกรงที่ใหญ่ขึ้นเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้นและป้อนข้าวฟ่างถั่วฝรั่งเศสและผักชีฝรั่ง

ท้องผูก

การบำรุงที่ไม่เหมาะสมทำให้ท้องผูก รักษาด้วยไข่ต้มเมล็ดงาดำและอื่น ๆ ให้ดื่มชาคาโมมายล์หรือน้ำแครอทแทนน้ำ หากวิธีนี้ไม่ได้ผลคุณสามารถหยดน้ำมันละหุ่งลงบนแครกเกอร์

ชัก

สาเหตุของการหดเกร็งอาจแตกต่างกันไป - อาจเป็นความกลัวการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอาหารที่เข้มข้นหรือแรงขับทางเพศที่ไม่พึงพอใจ โดยปกตินกขมิ้นจะอารมณ์เสียตัวสั่นและล้มลงบนพื้น อย่างไรก็ตามมันอาจไม่ใช่อาการกระตุก แต่เป็นความเสียหายของสมองหรือโรคลมบ้าหมูและไม่มีความช่วยเหลือเขาจะเสียชีวิตในอีกไม่กี่วัน แต่หากมีอาการกระตุกก็สามารถรักษาได้อย่างง่ายดายเพียงแค่วางนกขมิ้นไว้ในห้องที่เงียบกว่าและป้อนอาหารที่มีน้ำหนักเบาและให้ชาคาโมมายล์แทนน้ำ

โรคปอดอักเสบ

มันเกิดจากความเย็นการดื่มน้ำเย็นการอาบน้ำเย็นและร่าง แต่แม้แต่ควันบุหรี่ควันจากเตาเผาและไอระเหยในครัวก็สามารถทำให้เกิดได้ นกเป็นไข้บางครั้งตัวสั่นอารมณ์ไม่ดีและไม่อยากอาหาร คุณจำเป็นต้องรักษาห้องที่มีแสงอุ่นและมีอากาศบริสุทธิ์ อาหารต้องมีความหลากหลายและมีคุณภาพสูง เปลือกรอบ ๆ รูหายใจควรทำความสะอาดด้วยสำลีแช่ในชาคาโมมายล์และบางครั้งก็ถูด้วยน้ำมันมะกอก ในกรณีที่ยากขึ้นคุณสามารถเพิ่มยาปฏิชีวนะและซัลโปนาไมด์ในปริมาณ p ในน้ำดื่ม

ความเสียหายของสมองหรือการถูกกระทบกระแทก

นกคีรีบูนเป็นคนขี้อายและถ้าพวกมันหนีออกจากกรงพวกมันจะชนเข้ากับหน้าต่างและกำแพงบางครั้งก็สร้างความเสียหายให้กับตัวมันเอง - ถ้าเขาได้รับการกระทบกระเทือนทางสมองขนของเขาจะขนและจะงอยปากจะกลายเป็นสีน้ำเงินและเขาจะตาย ไม่มีอะไรช่วยได้ในกรณีนั้น

หนองของต่อมไขมัน

นกคีรีบูนมักจะลอกคราบอย่างผิดปกติและบางครั้งสาเหตุอาจเกิดจากการอักเสบหรือเป็นหนองของต่อมตะโพก นกเหล่านี้ไม่อยากอาหารและไม่มีความสุข คุณควรจัดกรงให้ใหญ่ขึ้นเพื่อให้เคลื่อนไหวได้มากขึ้นมักจะอาบน้ำและให้อาหารด้วยผักและแร่ธาตุมากมาย ขอแนะนำให้ขับไล่เศษเนื้อออก แต่ควรทำให้นิ่มเสียก่อน ในการทำสิ่งนี้อย่างถูกต้องก่อนอื่นคุณควรรักษาจุดนั้นด้วยน้ำมันอุ่นและเมื่อมันอ่อนตัวให้ขับออกเบา ๆ และหลังจากนั้นฆ่าเชื้อโดยใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์

พิษ

นกของคุณอาจถูกวางยาพิษด้วยตะกั่วสังกะสีหรือทองแดงโดยปกติจะใช้หม้อโลหะสำหรับอาหารและน้ำ แต่ถึงแม้จะใช้สีสดบนกรงสูดดมควันและก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์หรือสารเคมีบางอย่างที่เราใช้ในบ้าน สัญญาณของพิษคือตัวสั่นกระตุกและอัมพาตของปีกและขาเบื่ออาหารขนแปรงและไม่มีความสุขโดยทั่วไป การรักษานกที่ถูกวางยา: ก่อนอื่นให้เปลี่ยนกรงหม้อใส่น้ำและให้นมนกไข่ขาวโจ๊กข้าวโอ๊ตหรือเมือกของลินซีด หลังจากนั้นให้หยดน้ำมันละหุ่ง 2 หยดเพื่อระบายออก ขอแนะนำให้ดื่มกาแฟ 2-3 หยดเพื่อทำให้หัวใจแข็งแรง ทำซ้ำขั้นตอนนี้สองสามวันจนกว่านกจะแข็งแรงขึ้น

การหยุดชะงักในการวางไข่

ตัวเมียที่มีสุขภาพดีและได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีไม่ควรมีปัญหาในการวางไข่ แต่บางครั้งพวกมันก็วางไข่ด้วยเปลือกไข่ที่นิ่มและไม่มีรูปร่างและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้หากคุณปล่อยให้นกทำการผสมพันธุ์ต่อไป ก่อนอื่นคุณต้องเสริมสร้างอาหารโดยเฉพาะแร่ธาตุที่อยู่ในนั้น - มะนาวดินเปลือกไข่ทรายสามารถทำประโยชน์ได้ที่นี่ การรักษาอาการเจ็บป่วยนี้มักให้ผล การให้น้ำเย็นเพียงไม่กี่หยดที่จะงอยปากสามารถช่วยกระตุ้นท่อมดลูกได้ หากยังไม่ได้ผลให้ฉีดน้ำมันมะกอก 2-3 หยดลงในโคลอากา พ่อพันธุ์แม่พันธุ์บางคนบอกว่าการจิกแอปเปิ้ลและเบคอนช่วยได้!

โรคตา

โดยทั่วไป ได้แก่ การอักเสบของเปลือกตาต้อกระจกและกระจกตาอักเสบ ไม่ว่าในกรณีใดคุณต้องหาสาเหตุแล้วทำการรักษานก การอักเสบสามารถรักษาได้โดยการล้างตาด้วยชาคาโมมายล์แล้วใช้ยาปฏิชีวนะที่เหมาะสม ให้นกอยู่ในที่สงบและเงียบ

สรุปแล้วมีโรคอื่น ๆ อีกมากมายที่นกขมิ้นสามารถจับได้ แต่โรคเหล่านี้เป็นโรคที่พบบ่อยที่สุดและรายชื่อมีรายละเอียดค่อนข้างมากแม้ว่าคำอธิบายจะไม่เป็นก็ตาม ฉันคิดว่ารายการนี้สามารถช่วยคุณได้ในการปฐมพยาบาล แต่สำหรับกรณีที่ร้ายแรงกว่านั้นคุณควรไปพบสัตว์แพทย์หากคุณรู้สึกว่าต้องการ อย่างไรก็ตามจงปฏิบัติต่อนกของคุณให้ดีและเช่นเดียวกับสัตว์อื่น ๆ พวกมันจะให้ความรักและความสุขกลับคืนมา